این که خاک سیهش بالین است.............. اختر چرخ ادب پروین است

گر چه جز تلخی ز ایام ندید.............. هر چه خواهی سخنش شیرین است

صاحب آن همه گفتار ، امروز................ سائل فاتحه و یاسین است

دوستان به که ز وی یاد کنند............... دل بی دوست دلی غمگین است

خاک در دیده بسی جان فرساست........... سنگ بر سینه بسی سنگین است

بیند این بستر و عبرت گیرد............. هر که را چشم حقیقت بین است

هر که باشی و ز هر جا برسی................ آخرین منزل هستی این است

آدمی هر چه توانگر باشد............... چون بدین نقطه رسد مسکین است

اندر آنجا که قضا حمله کند................ چاره تسلیم و ادب تمکین است

زادن و کشتن و پنهان کردن.............. دهر را رسم و ره دیرین است